Παραδοσιακά ζυμαρικά σε μεγάλη ποικιλία ειδών και γεύσεων. Με λευκό αλεύρι, ολικής αλέσεως, με σπανάκι, λαχανικά και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Παρασκευασμένα από μικρές οικοτεχνίες που αγαπούν τη παράδοση από όλη την Ελλάδα. Ελληνικά παραδοσιακά χειροποίητα ζυμαρικά από αγνά υλικά, άριστες πρώτες ύλες, θρεπτικά και υγιεινά θα σας προσφέρουν μακροζωία.
Χυλοπίτες, κοφτό μακαρονάκι, κουσκουσάκι, κριθαράκι, τραχανάς σε διάφορες γεύσεις
Με αγνά υλικά (γάλα, σιτάρι, αυγά) ιδανικό συνοδευτικό για κάθε είδους ύλη, θαλασσινά, κρεατικά, όσπρια. Επίσης γίνονται σούπες, και υπέροχες κρύες σαλάτες.
Τα παραδοσιακά ζυμαρικά της Ελλάδας από τα παλιά χρόνια παρασκευάζονταν κατά τους πρώτους καλοκαιρινούς μήνες -συνήθως μετά το θερισμό και το αλώνισμα.
Έπλαθαν τη ζύμη, την έκοβαν ή την έτριβαν στο χέρι και την άπλωναν για να στεγνώσει καλά στον ήλιο. Στη συνέχεια, την έβαζαν σε πάνινα σακουλάκια για να έχουν προμήθειες της χρονιάς.Στις μέρες μας, την παράδοση των γιαγιάδων ακολουθούν γυναικείοι συνεταιρισμοί και μικρές οικοτεχνίες που δραστηριοποιούνται σε όλη την Ελλάδα.
Κάθε τόπος της Ελλάδας έχει τη δική του παραλλαγή παραδοσιακού ζυμαρικού.
χειροποίητα παραδοσιακά ζυμαρικά
- Μακαρόνια με γάλα
- Μακαρόνια με ζάχαρη
- Μακαρόνια με βουβαλίσιο γάλα
Για παράδειγμα στην Κάρπαθο έχουν τις μακαρούνες και στην Τήλο έχουν σχήμα σαν τις ταλιατέλες. Στην Κω λέγονται πασά μακαρούνες και είναι μεγάλα επίπεδα φύλλα ζύμης, τα οποία μαγειρεύονται νωπά σε στρώσεις με μπόλικο κιμά ή τυρί ανάμεσα.
Το παραδοσιακό ζυμαρικό της Λήμνου, τα γνωστά φλομάρια, παρασκευάζονται με αβγά, γάλα και ντόπιο σκληρό σιταρένιο αλεύρι. Κόβονται σε φαρδιές λουρίδες σαν χυλοπίτες ή σε λεπτά κορδόνια σαν μακαρόνια.
Από τα ζυμαρικά που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα σε όλη τη χώρα, είναι οι χυλοπίτες (με αλεύρι και αβγά, καμιά φορά και γάλα) ο τραχανάς και το κριθαράκι που είναι το βασικό ζυμαρικό για το εμβληματικό «γιουβέτσι» που περιλαμβάνει και κρέας, αλλά οι πιο φτωχοί βολεύονταν στο παρελθόν και με «υπόλοιπο από γιουβέτσι» – δηλαδή σκέτο κριθαράκι.
Στα νησιά του Αιγαίου , κάθε τόπος έχει διαφορετική ονομασία για το ίδιο έδεσμα.
Αυτούδια. Κοντό και φαρδύ ζυμαρικό από αλεύρι και νερό που συνηθίζονται στη Λήμνο, μαζί με τα φλωμάρια, τις τοπικές χυλοπίτες.
Κλωστά. Χειροποίητα ζυμαρικά από την Αμοργό και τη Δονούσα, κομμένα σε πολύ λεπτές λωρίδες.
Κουλουρία ή μάτσι. Παραδοσιακό σπιτικό ζυμαρικό της Ρόδου, που συναντιέται με μικρές διαφορές στα χωριά του νησιού και με διαφορετικές ονομασίες.
Μακαρούνες. Καρπάθικο σπιτικό ζυμαρικό που σερβίρεται με τριμμένη μυζήθρα.
Ματσάτα. Είδος χυλοπίτας από τη Φολέγανδρο.
Χερίσια. Χιώτικα σπιτικά ζυμαρικά με τρύπα στο κέντρο τους. Για να τη φτιάξουν, τύλιγαν τη ζύμη γύρω από κλωνάρια σπαρτών.
Οι επιλογές είναι πάμπολλες εσείς απλά επιλέξτε το ζυμαρικό της αρέσκεια σας.